สิ่งที่เราควรใส่ใจ

เปาโลก็เจอแรงกดดันมาไม่น้อย คริสเตียนชาวยิวบางคนเชื่อว่า คนต่างชาติต้องเข้าสุหนัตจึงจะรอด (กาลาเทีย 1:7; 6:12-15) แต่เปาโลยืนหยัดในความเชื่อของท่าน โดยสั่งสอนว่าความรอดมาจากพระคุณทางความเชื่อเท่านั้น ไม่ต้องทำสิ่งใดเพิ่มอีก เหตุนี้ทำให้เปาโลถูกกล่าวหาว่าตั้งตัวเองเป็นอัครทูต และพระกิตติคุณของท่านไม่เคยมีอัครทูตคนใดรับรอง (กาลาเทีย 2:1-10)

แต่แม้จะมีแรงกดดัน เปาโลก็ชัดเจนว่าท่านรับใช้พระคริสต์ เป้าหมายของท่านไม่ใช่การได้แสวงหาการยอมรับจากมนุษย์ แต่จากพระเจ้า (กาลาเทีย 1:10)

เราเองก็เป็นผู้รับใช้ของพระคริสต์ เรารับใช้พระเจ้า ไม่ว่าคนอื่นจะให้เกียรติหรือรังเกียจ ใส่ร้ายหรือสรรเสริญ วันหนึ่ง “เราทุกคนจะต้องทูลเรื่องราวของตัวเองต่อพระเจ้า” (โรม 14:12) ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ต้องสนใจคนอื่น แต่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเราคือการทำให้พระเจ้าพอพระทัย เราอยากได้ยินพระผู้ช่วยให้รอดตรัสว่า “ดีแล้ว เจ้าเป็นทาสดีและสัตย์ซื่อ” (มัทธิว 25:23)

สะท้อนพระบุตร

เมืองรยูคาน ประเทศนอร์เวย์ตั้งอยู่กลางเขาสูงชันและอยู่ทางซีกโลกเหนือ จึงไม่ได้รับแสงอาทิตย์ในช่วงเดือนตุลาคมถึงมีนาคม ชาวบ้านติดตั้งกระจกขนาดใหญ่บนเขาเพื่อสะท้อนแสงแดดและหักเหแสงอาทิตย์เข้าจตุรัสกลางเมืองเพื่อให้ความสว่าง กระจกยักษ์นี้หมุนตามการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ จึงให้ความสว่างได้ตลอดทั้งวัน

แสงอันอ่อนโยน

หวัง เฉาหยิง อาศัยอยู่แถบชนบทของมณฑลยูนนานประเทศจีน สามีของเธอมีปัญหาสุขภาพ จึงไม่สามารถทำงานในไร่ได้ ทำให้ครอบครัวลำบาก แม่สามีของเธอโทษว่าเป็นเพราะเฉาหยิงไปเชื่อพระเจ้า เธอจึงปฏิบัติกับเฉาหยิงไม่ดีและคอยเร่งเร้าเธอให้หันกลับไปนับถือศาสนาเดิมตามบรรพบุรุษ

กิจวัตรที่น่าเบื่อ

โรงเรียนมัธยมของผม บังคับให้เรียนภาษาละตินถึงสี่ปี ตอนนี้ผมเห็นคุณค่าของการฝึกฝน แต่ตอนนั้นหนักหนาสาหัสมาก ครูของเราสั่งให้ท่องจำและทำซ้ำ ท่านบอกเราวันละหลายครั้งว่า “Repetitio est mater studiorum” แปลว่า “การทำซ้ำคือมารดาของการเรียนรู้” แต่เราบ่นว่า “Repetitio est absurdum” หรือ “การทำซ้ำช่างไร้สาระ”

กลิ่นหอมกับหนังสือ

ทุกครั้งที่ผมเข้าใกล้พุ่มกุหลาบหรือช่อดอกไม้ ผมอดไม่ได้ที่จะโน้มดอกไม้มาสูดดมกลิ่นหอมของมัน กลิ่นหอมหวานทำให้ใจของผมสดชื่นและกระตุ้นให้เกิดความรู้สึกดีๆ ในจดหมายถึงคริสเตียนในเมืองโครินธ์ อัครทูตเปาโลกล่าวว่า เพราะเราเป็นของพระคริสต์ พระเจ้าจึง “โปรดประทานกลิ่นหอมแห่งความรู้ของพระองค์ ให้ปรากฏด้วยตัวเราทุกแห่ง” (2 โครินธ์ 2:14) โดยพระกำลังของพระองค์ เราจึงดำเนินชีวิตที่มีชัยชนะได้โดยละทิ้งความเห็นแก่ตัวแล้วรับเอาความรักและพระเมตตาของพระองค์เข้ามาแทน และประกาศความรอดอันประเสริฐของพระองค์ เพื่อเราจะเป็นกลิ่นอันหอมหวานสำหรับพระเจ้า